ΤΟ «ΠΑΡΆΠΛΕΥΡΟ» ΑΛΛΆ ΑΝΑΓΚΑΊΟ ΣΤΗΝ ΕΡΜΗΝΕΊΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΊΑΣ

Η ιστορία ήταν και είναι η διήγηση του βίου και των συγκρούσεων των εθνών(των συνειδήσεων), όπως το έκανε προπαγανδιστικά(αλλά σωστά) ο Χίτλερ είναι «η πάλη των φυλών» και η μεγαλύτερη απόδειξη για αυτού είναι οι αμέτρητοι πόλεμοι που έγιναν στην γη, που δεν έγιναν –κατα πλείστη πλειοψηφία- με μισθοφόρους . Ακόμα και τα ιστορικά πρόσωπα δρουν υπό την εθνική τους συνείδηση , ή σύμφωνα με το εθνικό περιβάλλον που τους προβάλει ή ακόμα και εκμεταλλεύονται την εθνική(ομαδική) συνείδηση εννούς έθνους–κάτι δηλαδή το έμφυτο και μη ανατρέψιμο διότι όπως λέει και ο Παλαμάς «η ψυχή του άνθρωπου χωρίς πατρίδα δεν ζει»(ή όπως γραφή ο Μπίρης-Γκοβόστης «Δε ζει χωρίς πατρίδες η ανθρώπινη ψυχή.»). Ο άνθρωπος ήταν είναι και θα είναι Homo nationalis . Όλα με όλα στην ιστορία αλλάζουν , πάνε και έρχονται , πέφτουν και ανεβοκατεβαίνουν, όλα πλην ενός : των λαών... Αμετακίνητοι είναι πάντοτε οι λαοί, τα έθνη! Όπως λέει και Ι. Θεοδωρακόπουλος «Οτι εγινε ως τώρα μέσα στην ιστόρια , έγινε με τα εθνη και απο τα εθνη»